2 Temmuz 2012 Pazartesi

Evet ben de asik olmustum, hem de herkesten once,  daha liseye giderken.. birakin yatili okulda okumayi ailemden uzak arkadaslarimin evinde bile kalmayanlardandim ben, sonra bi anda lisede yatili bir okulda buldum kendimi..bu deneyimi yasayanlar bilir, insan kendini tanimaya baslar yatili okulda..guclu yonlerini, zayifliklarini, paylasmayi, aglamayi, gulmeyi, sabahlara kadar muhabbet etmeyi, arkadasinin kazagini giymeyi, ilk kez borc almayi, son gece sinavlara hazirlanmak icin en onemli vakit oldugunu ogrenir, sonra sevmeyi, asik olmayi, nefret etmeyi hatta dedikodunun kralini da orda ogrenir:)

Dedim ya ben de asik olmustum, hem de herkesten once, herkesten daha safca, hani insana kendi yasadigi daha farkli gelir ya o acidan, denize sifir bir okulda, 17-18 yaslarinda "sevmekten" daha iyi ne yapabilirsiniz ki? Ben de sevdim.. ama tahmin ettiginiz gibi basi iyi sonu kotu hikayelerden bizimkisi..kisa degil, parca parca da olsa 10 yili askin bi sure ayni adami sevebilir misiniz? Bitti dediginizde bile filmlerdeki gibi mutlu son umit eden bi tarafiniz oldu mu hic? hem sevip hem nefret ettiniz mi ? oyle icinizde en derinlerde baska bi kisiliginizle kavga edip onu susturmak icin caba/zaman/enerji harcadiniz mi hic? Bunlar ne ki diyosunuz belki, belki de abarttigimi dusunuosunuz..ya da bu yaziya hayatiniz boyunca denk gelmiyceksiniz bile, ama bilin ki hic de kolay olmadi.


Cemal Sureyyanin dedigi gibi "Kadinlar inatcidir, hayata tutunduklari gibi asklarina da sahip cikarlar. bu yuzdendir, konusup derdini anlatma istegi, karsi tarafi ikna edene kadar ugrasirlar.." cok ugrastim ben de ama olmadi..Neler yasadim ne kadar yiprandim gecelim, deli gibi kiskandim , kraldir o dedim tek bir lafi icin gozunun icine baktim, bu kisimlari da gecelim, hepsi bir sekilde gecmiste kalmali, gecmiste kaldi..bi tarafim hic susmasa da , dostlara hala anlatabilsem de , kendim bile ne zaman nasil oldugunu anlamasa da o buyuk ask bitti, evet bitti...ben bile inanamiyorum..

Peki dun yasadigim sey neydi? Film sahnesi gibi "o an"i neden yorumlayamiyorum..Dun ona benzettim birini, hizla yurudu, tuttugu bir el, sahiplendigi biri vardi, dedim ya emin bile degilim o oldugundan, arkadan gordum, cok hizli yuruyordu, once hizlandim, yuzunu gormek istedim o mu degil mi emin olmak istedim, hani seviyordu, hani benden baskasi olamazdi, hani bekleyecekti diye dusundum, ne kadar bencilim degil mi ? ben de dune kadar farketmemistim, bencilmisim bu kadar..ayriligi ben istesem de o cok derindeki ben bencilmis..